Lien van de Kelder @ Thuis

http://rapidshare.com/files/137538166/Lien_van_de_Kelder-Thuis_ochtendjas-divx.avi

Soapliefhebbers kennen Lien Van de Kelder (25) al zes jaar als Sofie Bastiaens uit Thuis. Hoewel Lien fulltime actrice is, slaagt ze er toch in haar tv-werk te combineren met een studie Rechten.

In tijden waarin de deelname aan realityshows en missverkiezingen soms in de plaats lijken te komen van serieuze studies, is dat een applausje waard.

Lien deed haar kandidaturen in Antwerpen en studeert nu in Leuven, waar ze op kot zit. "Ik ben eigenlijk opgegroeid met Rechten," zegt ze. "Mijn vader heeft dat ook gedaan en ik heb er altijd veel over gehoord. Ik heb wel eerst een jaar Toegepaste Economische Wetenschappen gevolgd, onder invloed van mijn toenmalige vriend, maar dat was te wiskundig voor mij. Rechten ligt me beter."

Waarom studeer je niet iets in de artistieke sfeer?

Lien Van de Kelder: Ik heb altijd klassieke humaniora gevolgd, en dat gecombineerd met musicals en theater. Het logische vervolg op de humaniora was universiteit of hogeschool, en het logische gevolg op musicals was een studie Musical aan het conservatorium. Maar in het zesde middelbaar heb ik zware rugproblemen gekregen, en daarom durfde ik het niet te riskeren om Musical te gaan studeren. Ik heb er dan voor gekozen de universiteit te combineren met privélessen toneel en zang. Toen ik in mijn eerste kandidatuur TEW zat, waren er audities voor Thuis. Ik was er meteen door. Ondertussen werk ik voltijds voor de VRT.

Hoe combineer je dat met je studies?

Lien Van de Kelder: Ik volg geen enkele les. Ik heb indertijd in Antwerpen het 'statuut voor kunstenaars' gekregen, omdat ik bij het Ballet van Vlaanderen speelde. Je kan dat enigszins vergelijken met een topsportstatuut, en omdat ik bij Thuis zit is dat gewoon verlengd. Ook op de KU Leuven staan ze daarvoor open. Dat is positief, want ze hadden evengoed kunnen zeggen: als je niet naar de lessen kunt komen, blijf dan maar helemaal weg. Ik stap geregeld op een prof of assistent af met een lange lijst vragen. En ook op de set houden ze rekening met mijn situatie: als ik examens heb, wordt er al eens een scène verzet.

Als je net een dikke syllabus hebt geblokt, is er dan nog plaats in je hoofd voor de dialogen uit Thuis?

Lien Van de Kelder: Absoluut. Hoe meer je je geheugen traint, hoe gemakkelijker het gaat. Als ik een tekst lees, dan ken ik hem zo goed als uit het hoofd. De meeste tijd gaat naar de interpretatie, zorgen dat de emotionele lijn nog klopt als je eerst scène 20 en daarna scène 1 moet spelen. Ik ben tevreden dat ik die twee werelden kan combineren, want wat je ook studeert, het brengt je iets bij als mens. Je krijgt er een ruimere blik van. Rechten is wel vrij theoretisch en zwaar, maar zeker de moeite waard om voor te vechten, omdat ik ook wel weet dat het morgen gedaan kan zijn met dat acteren. En dan heb ik niets, geen diploma. Het is gevaarlijk om te berusten in tijdelijk succes.

Sofieke in Leuven

Blijft er nog tijd over voor een studentenleven?

Lien Van de Kelder: Minder hé. Ik heb dikwijls zin om stevig te gaan feesten, maar als ik 's anderendaags om zeven uur op de set moet staan, vlieg ik niet in de drank tot vijf uur ‘s morgens. Het is een kleine opoffering. Ik ga dan eens naar de cinema, met één of twee glaasjes achteraf. Of ik ga in het weekend feesten. Ik vind dat niet zo erg. En wat de medestudenten uit mijn jaar betreft, die ken ik eigenlijk niet, omdat ik nooit naar de les ga.
Met een bekende kop in Leuven rondlopen, hoe is dat?

Lien Van de Kelder: Op café is dat wel ambetant, want als je een stuk in je gilet hebt, heeft iedereen het gezien en vertellen ze dat door. Als ik eens in het nachtleven ben gesignaleerd, dan staan er 's anderendaags vaak stomme berichtjes op een of ander forum op het internet. Je wordt direct geviseerd, vind ik. Iedereen heeft tegenwoordig een camera in zijn gsm, en voor je het weet staat er een zatte foto op een website. (lacht) Maar ik trek me daar niets van aan, als ik uitga amuseer ik me met mijn vrienden op dezelfde manier als zij dat doen.
Kijken je proffen naar Thuis, of is dat slecht voor hun intellectueel imago?

Lien Van de Kelder: Op het examen spreken ze daar nooit over, want dan moeten ze objectief zijn. Ik hoor wel soms via via dat ze aan anderen vragen wat ik precies doe voor tv. Ik ken wel assistenten die naar Thuis kijken, maar die zijn rationeel genoeg om me te zien als een gewone student, en niet als Sofie.

Minder naïef geworden

Wat ga je doen als je afgestudeerd bent?

Lien Van de Kelder: Ik weet het niet. Ik moet nog beslissen of ik voor advocatuur zal gaan of niet, maar dat zou willen zeggen dat ik nog drie jaar stage moet doen. Dat is een hele investering. Als ik daarvoor mijn acteerjob moet opgeven, ja, daar moet ik wel eens twee keer over nadenken. Alles goed afwegen. Het zou me wel interesseren om daarin verder te gaan. Misschien portretrecht of intellectuele eigendom, dat ligt dichter bij wat ik nu doe. Misschien dat ik het zo kan combineren. Ik zou het wel zien zitten om advies te geven. Het voordeel aan Rechten is dat je je altijd kunt en moet bijscholen. Het vakgebied verandert constant, dus je bent verplicht om heel alert te blijven.
Maar laat ons eerlijk zijn: de kans bestaat dat je nooit iets met je diploma zal doen.

Lien Van de Kelder: Die kans zit er inderdaad in, maar een studie is nooit voor niets, want als mens heb ik er ook veel aan. Ik ben veel kritischer en mondiger nu, en ik ben minder naïef geworden, denk ik. Toen ik op mijn 19de van de ene op de andere dag in de pers 'actrice' werd genoemd, vond ik dat heel raar. Ik heb nooit het gevoel gehad van: ik ben binnen bij Thuis, nu ben ik actrice en hoef ik niet meer te studeren. Ik vind het heel riskant om al je eieren in dezelfde mand te leggen. Je kunt je toch niet ineens actrice noemen omdat je door een auditie bent. Ik heb nog zeer veel te leren op dat vlak en heb momenteel nog maar een paar facetten van het acteren leren kennen.

Zijn er mensen naar wie je opkijkt?

Lien Van de Kelder: Acteurs die al twintig jaar in het vak zitten, hebben een manier van spelen die ik zelf ook ooit zou willen hebben. Ik las onlangs een interview met Els Dottermans waarin ze zei dat ze in het begin eigenlijk maar een kop was waar tekst uit kwam. Zo voel ik me ook soms. Maar ik merk dat ze je bij de VRT de kans geven om door te groeien. Ik kijk op naar acteurs die blijven gaan voor hun passie met vallen en opstaan en alle risico’s van dien. En op juridisch vlak kan ik soms opkijken naar mensen die echt fundamenteel werk verrichten voor anderen, of die iets wezenlijks veranderen aan het rechtssysteem. Om op dat niveau te geraken zal ik vroeg of laat toch keuzes moeten maken. Want ik kan mijn werk toch niet brossen hé. (lacht)