Uitgebreid interview met actrice Lien Van de Kelder
Na een paar vervaarlijk kwakkelende beginseizoenen is Zone Stad definitief uit de startblokken geschoten. Of dat uitsluitend te danken is aan de charmante présence van Lien Van de Kelder zouden we niet durven zeggen, maar de verfrissende aanwezigheid van rechercheur Fien Bosvoorde heeft de VTM-politieserie duidelijk geen windeieren gelegd. De interviewer dook met gevaar voor eigen leven in de Antwerpse onderwereld om een en ander eigenhandig uit te vissen. En wie liepen we daar gewapend en wel tegen het bevallige lijf? Toch wel Lien Van de Kelder zelf zeker!
Lien Van de Kelder: "Naaktscènes? Ach, we leven in een vrij land waar iedereen doet wat-ie wil hé."
De politie is een machomilieu bij uitstek. Wil dat dan zeggen dat vrouwelijke agentes per definitie...
Lien Van de Kelder: (onderbreekt) ... macha's zijn? (lacht)
Euh, ik wilde eigenlijk vragen of de vrouwelijke agentes een tegengewicht vormen tegen al dat machismo.
Lien Van de Kelder: Allebei een beetje, denk ik. Als ik naar mijn personage Fien kijk in dit vijfde seizoen van Zone Stad, dan is ze enerzijds wel de harde flik die ergens binnenvalt en altijd koelbloedig blijft, maar door wat ze allemaal beleeft in haar privéleven leer je anderzijds ook haar zachte kant kennen. Dat vind ik wel boeiend aan deze reeks, dat je de personages ook privé leert kennen, dat er eveneens veel gebeurt in hun persoonlijk leven. Zo ontdek je de kwetsbare mensen achter de keiharde vechtmachines. Ik heb vernomen dat dit aspect in de komende seizoenen nog meer zal worden uitgewerkt, dus daar kijk ik wel naar uit. Verder is het inderdaad zo dat Fien een aparte aanpak heeft, anders dan die van haar mannelijke collega's, maar of die aanpak daarom ook zachter is, dat zou ik niet durven beweren.
Al die politieseries... Blijven er eigenlijk acteurs over die nog geen flikkenrol hebben vertolkt?
Lien Van de Kelder: Je overdrijft hoor. Integendeel zelfs, ik vind het als acteur een voorrecht dat ik een hoofdrol in een politieserie mag spelen, dat geeft je de kans om de rode draad te spelen van begin tot eind. Zoveel politiehoofdrollen zijn er toch niet in Vlaanderen?
Maar jawel, Lien. VTM alleen heeft al drie politieseries. En tussendoor worden dan ook nog politiefilms gedraaid... Het lijkt wel bij het acteursvak te horen, rondlopen met een geladen pistool in je hand en rinkelende handboeien aan je broeksriem.
Lien Van de Kelder: Nu ja, het is in elk geval heel leuk om te doen. Het is spelen hé, in alle betekenissen van het woord. De opleiding die we vooraf hebben gekregen, was ook erg interessant. En als ik tegenwoordig rondloop in Antwerpen, waar ik ook in het echte leven woon, blijken alle politiemensen die ik op straat tegenkom ongelooflijke en onvoorwaardelijke fans van de reeks te zijn. Ik word er constant over aangesproken. Dat vind ik wel een goede maatstaf. Als de Antwerpse flikken de reeks goed vinden, dan wil dat zeggen dat we goed bezig zijn.
Lien Van de Kelder over gevaarlijke kerels
Rechercheur Fien Bosvoorde wordt in dit seizoen verliefd op een - ik citeer even uit de persmap - "gevaarlijke kerel". Is dat eigenlijk niet iets waar alle vrouwen stiekem van dromen?
Lien Van de Kelder: (lacht) Nee, dat denk ik niet. En het is al evenmin een gevolg van het feit dat Fien door haar werk veel met gevaarlijke individuen in contact komt, denk ik. Het is eerder een toevalligheid. Ze heeft een coup de foudre opgedaan, hij ook, en met al het gevaar dat errond hangt, is de relatie nogal moeilijk. Maar dat maakt het tegelijk ook spannend. (aarzelt) Ik moet zien dat ik hier geen dingen vertel die ik niet mag verklappen, maar het komt erop neer dat hij niet is wie hij pretendeert te zijn.
Fien is van adel. Hou je daar rekening mee als je die rol speelt?
Lien Van de Kelder: Niet echt. Je merkt aan kleine dingen dat ze van goede komaf is, maar die adellijke titel wordt verder niet benadrukt.
In de eerste aflevering stond je vervaarlijk te balanceren op de reling van het Schoon Verdiep aan de buitengevel van het Antwerpse stadhuis. Heb je die stunt zelf gedaan?
Lien Van de Kelder: Ja, maar ik was wel zeer goed beveiligd door een stuntteam. De dag na de opnames stond trouwens een bericht op Facebook van iemand die op de Grote Markt zat te eten en dacht dat een meisje zelfmoord wilde plegen door uit het raam van het stadhuis te springen. Het plein was ook helemaal afgezet, er waren brandweerwagens en zo. Het leek dus blijkbaar allemaal heel echt. In het begin is zo'n stunt best akelig om te doen, maar eenmaal je voelt dat die touwen je goed tegenhouden en je naar buiten kunt leunen zonder te vallen, krijg je vertrouwen en lukt het wel.
Lien Van de Kelder over naaktscènes
Is het als jonge, aantrekkelijke vrouw moeilijker om serieus genomen te worden als actrice? Als je ziet wat voor heisa er vorig seizoen werd gemaakt over jouw zogenaamde naaktscène in Zone Stad, die uiteindelijk erg zedig bleek te zijn...
Lien Van de Kelder: Och, Zone Stad heeft zijn strepen intussen wel verdiend zeker? De reeks wordt naar waarde geschat, en dat geldt ook voor de mensen die erin spelen. Dat is wat telt. De kwaliteit houdt de bovenhand.
Juist, maar een mannelijke acteur heeft van dat soort heisa over bloot gaan geen last. Actrices wel. Als je bijvoorbeeld ziet wat Marie Vinck overkomt, die haar naaktscènes en foto's met haar naakte borsten uit De Rodenburgs overal op internet terugvindt?
Lien Van de Kelder: Tja, dat weet je op voorhand hé. Ik lees soms in interviews met Amerikaanse actrices dat ze juist om die reden ervoor terugdeinzen om nog naaktscènes te doen. Het is me nog nooit gevraagd geweest, dus ik heb tot nu toe eigenlijk nog niet over die problematiek hoeven na te denken. En ik wil zeker ook geen commentaar geven op wat Marie Vinck doet. Iedereen moet dat gewoon voor zichzelf uitmaken. We leven in een vrij land hé, waar iedereen voor zichzelf beslist wat hij of zij doet of niet doet.
Zijn er dingen waar je jaloers op bent bij mannen, maar die je nu eenmaal niet kan doen omdat je vrouw bent?
Lien Van de Kelder: Op mezelf is het nog niet van toepassing, maar ik vind het wel jammer dat oudere actrices op televisie minder worden gewaardeerd dan oudere acteurs. Eenmaal de veertig gepasseerd, beginnen zij het moeilijk te krijgen om werk te vinden, terwijl acteurs op dezelfde leeftijd net aan de top van hun carrière zijn. Kijk maar naar Koen De Bouw, bijvoorbeeld.
Als dat klopt, sta je binnen tien, vijftien jaar in een gapend zwart gat te staren...
Lien Van de Kelder: Misschien wel ja. Nu ja, dat zullen we dan wel oplossen. Ik heb altijd nog mijn rechtendiploma.
De Vlaamse film boert de laatste jaren niet slecht. Je stem was vorig jaar te horen in de 'Suske en Wiske'-animatiefilm. Heb je geen zin om ook eens echt in een langspeelfilm te acteren?
Lien Van de Kelder: Dat is me al een paar keer gevraagd. De ene keer was ik niet door de auditie, de andere keer heb ik het voorstel niet aangenomen omdat ik de rol niet interessant vond. Ik vind trouwens niet dat film alleenzaligmakend is. Het zuivere feit dat het cinema is, vind ik geen reden genoeg om er meteen op te springen. De rol moet me liggen. Zolang er niets uit de bus komt waarmee ik iets kan doen, doe ik het niet. Maar ik voel me daar ook niet ongelukkig over. Film is voor mij geen streefdoel op zich.
Film staat bij jou niet op een hoger voetstuk dan tv?
Lien Van de Kelder: Helemaal niet. In televisieseries worden ook dikwijls straffe verhalen verteld en sterke personages opgevoerd. Al zou ik wel graag eens deel uitmaken van een afgerond geheel, met een begin, midden en einde, en misschien iets meer tijd krijgen om te repeteren en te draaien. Maar als je als Vlaamse actrice enkel in films wil spelen, zul je al snel ongelukkig worden, vrees ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten